Kalasjnikovs & Schapenkoppen
Door: JoMo
Blijf op de hoogte en volg JoMo
28 Augustus 2014 | China, Peking
Twee en halve week zijn we alweer onderweg, het lijkt alsof we al maanden op pad zijn.
We begonnen met twee nachten in Moskou. Een welvarende stad van 16 miljoen mensen, van de welvaart is trouwens weinig terug te zien als je eenmaal de dorpen vanuit de trein bewonderd. Twee dagen Moskou was prima met het Kremlin en het Rode plein als hoogtepunt. Als westerling niet te begrijpen dat Poetin als Nationale Held en vader van het land wordt gezien. Het is maar hoe de media je neerzet. Het verblijf in onze Home stay bij de gepensioneerde Vladimir was prima (volgens mij ligt het percentage mannen die Vladimir heten erg hoog in Rusland). Op het centrale station in Moskou begon voor ons de reis pas echt. Een reis die ons via tussenstops in Irkutsk en Ulaanbaatar tot Beijing bracht, 7701 km. De trein had geen vertraging en zo konden we op tijd gaan genieten van onze privé coupe waar we de komende vier nachten gebruik van konden maken. Heerlijk om niks te doen en bij te komen van alle drukte. Naar buiten staren, slapen, lezen, noodles eten werd gevolgd door naar buiten staren, slapen, lezen, aanmaakaardappelpuree met rookworst eten en afgesloten met slapen, lezen, naar buiten staren en noodles eten. Tussendoor konden we sterke verhalen uitwisselen met een Belgisch koppel dat ook in hetzelfde treinstel verbleef. Kortom, een prima begin van de reis.
Onze eerste stop was in Irkutsk, waar het Baikal meer voor twee nachten onze eindbestemming was. Met een dodemansrit waren we in no-time in Litsvyanka, een kleine nederzetting aan het met een lengte van 640 en breedte van 80 km met recht grootste zoetwatermeer ter wereld. Het verblijf in ons guesthouse leerde ons in de ochtend als ontbijt een vers visje uit het meer te eten en de laatste ochtend een Brinta-achtige substantie waarvan we niet willen weten waarvan het was gemaakt. Hoewel we in Siberië waren bereikte het kwik toch echt de 37 graden. Na een hike in de ochtend was het s’middags dan ook tijd voor een plonsje in het ijskoude water tussen de aangelijnde beren.
We mochten weer de Trans-Mongolie express in om onze reis naar Mongolië te vervolgen. Na de eerste vier dagen bos als raamdecor te hebben gezien, veranderde het landschap nu wel. Bossen werden kale heuvelachtige vlaktes en houten huisjes werden vervangen door houten huisjes uit de categorie krot. De grenswissel had taferelen uit de Sovjet-unie tijd. Niet dat we deze hebben meegemaakt maar het had er verdacht veel weg van. Grensbewakers zorgden er bij elke uitgang voor dat niemand de trein kon verlaten, paspoorten werden ingenomen en alle hoeken en kieren werden grondig doorzocht. Gelukkig konden we onze pas gekochte Kalasjnikov uit het zicht houden. In onze ogen een formaliteit waardoor de treinreis net wat avontuurlijker aandoet. In de vroege ochtend bereikten we Ulaanbaatar, de hoofdstad van Mongolië waar tevens de helft van de vier miljoen tellende bevolking woont.
De eerste nachten brachten we door in Terelj NP, we verbleven hier in een toeristische ger. In de avond brachten we een bezoek aan een nomadenfamilie. Zoals wij het van het ouderwetse rollenpatroon kennen was de man van het huis met zijn zoon de kudde hoeden en de vrouw met dochters zorgen voor het eten en alle andere belangrijke zaken rondom de ger. Erg moeten wennen aan de thee die wordt aangemaakt met warm water en warme melk en waar als slagroom op het toetje een flinke vleug zout aan wordt toegevoegd. De gekookte schapenkop die we bij een later bezoek aan een andere nomadenfamilie aantroffen bleef ons bespaard. Respect voor de simpele maar rijke en traditionele manier van leven die de nomaden hebben. Het tweede deel van onze Mongolië trip bevond zich 100 km aan de andere kant van de hoofdstad. Na een lange hobbelige trip in een vallei van de eindeloze vlakte kwamen we aan bij een geiten en schapen nomadenfamilie, helaas mocht Joris hier geen schaap slachten. We gingen direct beginnen met onze driedaagse hike. Regen, donder en bliksem, zon en wind. Niks zo verraderlijk als het weer op de vlaktes. Het weer bracht ons uiteindelijk bij de beheerder van de vallei waar de Prezwalskipaarden in het wild leefden. De beheerder (tevens vader van onze horseboy, die voor het vervoer van onze spullen via paard en wagen zorgde) regelde dat we de laatste dag na een flinke klim deze met uitsterven bedreigde paarden hebben kunnen zien. Een trip die ons tussen de wolven liet slapen (hebben we overigens niks van gemerkt) en een slang ons pad kruiste (hebben we overigens wel duidelijk gemerkt). Mongolië een ongerept land in alle opzichten.
Inmiddels zitten we in Beijing en gaat ons China avontuur beginnen. To be continued….
PS1: Voor meer foto's kun je in de linker menubalk op het kopje foto's klikken
PS2: In China hebben wij geen Facebook, mocht je ons hieraan willen helpen kun je contact opnemen met de Chinese overheid
We begonnen met twee nachten in Moskou. Een welvarende stad van 16 miljoen mensen, van de welvaart is trouwens weinig terug te zien als je eenmaal de dorpen vanuit de trein bewonderd. Twee dagen Moskou was prima met het Kremlin en het Rode plein als hoogtepunt. Als westerling niet te begrijpen dat Poetin als Nationale Held en vader van het land wordt gezien. Het is maar hoe de media je neerzet. Het verblijf in onze Home stay bij de gepensioneerde Vladimir was prima (volgens mij ligt het percentage mannen die Vladimir heten erg hoog in Rusland). Op het centrale station in Moskou begon voor ons de reis pas echt. Een reis die ons via tussenstops in Irkutsk en Ulaanbaatar tot Beijing bracht, 7701 km. De trein had geen vertraging en zo konden we op tijd gaan genieten van onze privé coupe waar we de komende vier nachten gebruik van konden maken. Heerlijk om niks te doen en bij te komen van alle drukte. Naar buiten staren, slapen, lezen, noodles eten werd gevolgd door naar buiten staren, slapen, lezen, aanmaakaardappelpuree met rookworst eten en afgesloten met slapen, lezen, naar buiten staren en noodles eten. Tussendoor konden we sterke verhalen uitwisselen met een Belgisch koppel dat ook in hetzelfde treinstel verbleef. Kortom, een prima begin van de reis.
Onze eerste stop was in Irkutsk, waar het Baikal meer voor twee nachten onze eindbestemming was. Met een dodemansrit waren we in no-time in Litsvyanka, een kleine nederzetting aan het met een lengte van 640 en breedte van 80 km met recht grootste zoetwatermeer ter wereld. Het verblijf in ons guesthouse leerde ons in de ochtend als ontbijt een vers visje uit het meer te eten en de laatste ochtend een Brinta-achtige substantie waarvan we niet willen weten waarvan het was gemaakt. Hoewel we in Siberië waren bereikte het kwik toch echt de 37 graden. Na een hike in de ochtend was het s’middags dan ook tijd voor een plonsje in het ijskoude water tussen de aangelijnde beren.
We mochten weer de Trans-Mongolie express in om onze reis naar Mongolië te vervolgen. Na de eerste vier dagen bos als raamdecor te hebben gezien, veranderde het landschap nu wel. Bossen werden kale heuvelachtige vlaktes en houten huisjes werden vervangen door houten huisjes uit de categorie krot. De grenswissel had taferelen uit de Sovjet-unie tijd. Niet dat we deze hebben meegemaakt maar het had er verdacht veel weg van. Grensbewakers zorgden er bij elke uitgang voor dat niemand de trein kon verlaten, paspoorten werden ingenomen en alle hoeken en kieren werden grondig doorzocht. Gelukkig konden we onze pas gekochte Kalasjnikov uit het zicht houden. In onze ogen een formaliteit waardoor de treinreis net wat avontuurlijker aandoet. In de vroege ochtend bereikten we Ulaanbaatar, de hoofdstad van Mongolië waar tevens de helft van de vier miljoen tellende bevolking woont.
De eerste nachten brachten we door in Terelj NP, we verbleven hier in een toeristische ger. In de avond brachten we een bezoek aan een nomadenfamilie. Zoals wij het van het ouderwetse rollenpatroon kennen was de man van het huis met zijn zoon de kudde hoeden en de vrouw met dochters zorgen voor het eten en alle andere belangrijke zaken rondom de ger. Erg moeten wennen aan de thee die wordt aangemaakt met warm water en warme melk en waar als slagroom op het toetje een flinke vleug zout aan wordt toegevoegd. De gekookte schapenkop die we bij een later bezoek aan een andere nomadenfamilie aantroffen bleef ons bespaard. Respect voor de simpele maar rijke en traditionele manier van leven die de nomaden hebben. Het tweede deel van onze Mongolië trip bevond zich 100 km aan de andere kant van de hoofdstad. Na een lange hobbelige trip in een vallei van de eindeloze vlakte kwamen we aan bij een geiten en schapen nomadenfamilie, helaas mocht Joris hier geen schaap slachten. We gingen direct beginnen met onze driedaagse hike. Regen, donder en bliksem, zon en wind. Niks zo verraderlijk als het weer op de vlaktes. Het weer bracht ons uiteindelijk bij de beheerder van de vallei waar de Prezwalskipaarden in het wild leefden. De beheerder (tevens vader van onze horseboy, die voor het vervoer van onze spullen via paard en wagen zorgde) regelde dat we de laatste dag na een flinke klim deze met uitsterven bedreigde paarden hebben kunnen zien. Een trip die ons tussen de wolven liet slapen (hebben we overigens niks van gemerkt) en een slang ons pad kruiste (hebben we overigens wel duidelijk gemerkt). Mongolië een ongerept land in alle opzichten.
Inmiddels zitten we in Beijing en gaat ons China avontuur beginnen. To be continued….
PS1: Voor meer foto's kun je in de linker menubalk op het kopje foto's klikken
PS2: In China hebben wij geen Facebook, mocht je ons hieraan willen helpen kun je contact opnemen met de Chinese overheid
-
28 Augustus 2014 - 06:42
Suus:
Wow jongens. Nog maar net op reis en al zoveel verhalen. Gaaaaafff!! Geniet er nog van xx
-
28 Augustus 2014 - 06:42
Suus:
Wow jongens. Nog maar net op reis en al zoveel verhalen. Gaaaaafff!! Geniet er nog van xx
-
28 Augustus 2014 - 08:06
Anke:
Eindelijk wat meer foto's! Klinkt super goed. Enjoy Bejijng en geniet van de volgende avonturen.
PS. Wie heeft er bij jullie de Trans Siberia Railway Cup met Yahtzee 2014 gewonnen? Ik ben de houder van 2013 ;-) -
28 Augustus 2014 - 08:25
Marlous:
Heel leuk om op deze manier een beetje met jullie mee te reizen! Geniet van alles! xx -
28 Augustus 2014 - 08:27
Odyllia:
Ziet er geweldig uit zeg! Ben benieuwd naar wat er nog komen gaat....
Heel veel plezier jullie!
Liefs xx -
28 Augustus 2014 - 09:13
Loes:
Wow wat een verhaal. Wat kunnen jullie toch leuk schrijven, zo beleven wij jullie avontuur helemaal mee. Jullie hebben in zo'n korte periode al zo veel gezien en meegemaakt, geweldig! Geniet er nog lekker van samen en wij wachten met smacht op t volgende verslag! Dikke kus van Marc Loes & Isabell❤️ -
28 Augustus 2014 - 09:36
Eelke:
Rookworst?!
Zat ff naast jullie op het bovenste bed, bungelende benen terwijl de trein vooruit dendert. Enjoy!! -
28 Augustus 2014 - 11:00
Mam:
genoten en gegriezeld bij het lezen van jullie belevenissen,en wat een mooie foto s
kijk al uit naar het vervolg.geniet ze nog.
kus pap en mam -
28 Augustus 2014 - 13:15
Gerry En Henny:
Hallo Joris en Monique
Weer een mooie reis, een gezonde jaloezie komt nu wel naar boven.
Mooie foto's van een mooie omgeving.
Ik hoorde gisteren van Jo dat jullie in Beging waren in de Red Lantern
Geniet van de reis en wij volgen jullie via de blog .
Veel plezier
Gr Gerry en Henny
-
28 Augustus 2014 - 13:37
Jo En Sjannie:
Het is alsof wij op vakantie zijn in Mongolie. Lijkt me geweldig om op het Rode plein te lopen.
Bijna 8000km in de tein, dat heb ik de laatste 60 jaar niet kunnen evenaren.
Hele mooie foto`s zeker jullie daar op de groete vlakte ieder op een paard, leve de vrijheid!
Is jullie maag nog niet overstuur na al die (gezonde) maaltijden?
Wij zijn benieuwd naar het volgende verhaal over China.
Liefs en knuffels van De Stinkerd maar het meest van Sjaantje. xxx -
29 Augustus 2014 - 11:29
Saskia:
Hi Joris en Mo,
Heb maar een paar woorden WAUW WAUW en WAUW!!!
Wat een gave foto's. En Joris was de JAK melk lekker ;-)??
Geniet nog van jullie prachtige reis en we hopen snel weer prachtige foto's te kunnen zien!
Groetjes Saskia -
01 September 2014 - 20:47
René:
Wat is het leuk om jullie verhaal te lezen en foto's te zien. Laat het volgende verhaal maar komen.
Heel veel plezier en geniet van deze unieke reis.
Gr. René -
03 September 2014 - 19:32
Maartje:
Indrukwekkend!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
